Tomasz Żółtko - Namolne drapanie się w duszę

Ukończyłem. Kosztowała sam nie wiem ile, choć cena była ustalana osobiście z autorem.

Z autografem wędrownego grajka.

Wybrany fragment.

Dziadek

Amatorzy

"Kpi z cudzej blizny kto nigdy nie był ranny"

-film Amatorzy, 2020

Jacek Poniedziałek - (Nie)dziennik

Ot odpowiedź na kilka pytań została udzielona.

Sara

Roman Vishniac to fotograf, który w okresie międzywojennym podróżował po Europie i fotografował życie codzienne Żydów. Być może przeczuwał zbliżające się grożące im niebezpieczeństwo, zbliżającą się hekatombę a sam był Żydem. W 1939 roku zawitał również do Warszawy. Zrobił wtedy zdjęcie jedenastoletniej Sary. Rodzice Sary byli tak biedni, że nie stać ich było nawet na buty dla córki, nie było ich stać również na opał do pieca aby ogrzać mieszkanie. Większość zimowych dni spędzała więc w łóżku pod pierzyną, chcąc w ten sposób zdobyć trochę ciepła dla bosych nóg. Ojciec chcąc natchnąć córkę nadzieją wymalował dla niej na ścianie pokoju w którym próbowała przetrwać zimę wiosenną łąkę pełną kolorowych kwiatów, chcąc w ten sposób sprawić jej trochę radości a przede wszystkim dać nadzieję, że przyjdą jeszcze lepsze, cieplejsze dni. Tylko tyle mógł dać dziewczynce, na zabawki czy inne pożądane przez dzieci rzeczy ze względu na sytuację majątkową rodziny nie mogła przecież liczyć. Na zdjęciu widać piękną dziwczynkę o wielkich czarnych oczach, mocno rozczochraną, jest wystraszona a może zdziwiona co robi w jej pokoju mężczyzna z aparatem. Roman Vishniac przeżył wojnę i powrócił do Warszawy chcąc odszukać kamienicę i mieszkającą w niej Sarę. Losy powstania w getcie warszawskim czy też samego powstania warszawskiego sprawiły że do spotkania dojść nie mogło. Nie było kamienicy, nie było mieszkania, nie było już Sary.

Powodowany tą historią Tomasz Żółtko napisał utwór pod tytułem: Sara

Tomasz Żółtko

Koncert. Bytom.

Tomasz Żółtko 

Memoriał Kamili Skolimowskiej

Przed Stadionem Śląskim, na którym odbył się Memoriał Kamili Skolimowskiej.

Kamila Lićwinko, tego dnia zakończyła karierę sportową. Tych zawodów nie wygrała ale to jak potraktowała kibiców świadczy o jej światowej klasie jako sportowca.

Inteligencja milczy

Pewien osioł powiedział tygrysowi:

- Trawa jest niebieska

Tygrys odpowiedział mu:

- Nie, trawa jest zielona.

Dyskusja nabrała tempa i obaj postanowili poddać sprawę arbitrażowi i w tym celu zwrócili się do lwa, króla dżungli.

Przed dotarciem na polanę w lesie, gdzie na tronie siedział lew, osioł zaczął krzyczeć:

- Wasza Wysokość, czy to prawda, że trawa jest niebieska?

Lew odpowiedział:

- To prawda, trawa jest niebieska.

Osioł rzucił się naprzód i kontynuował:

- Tygrys nie zgadza się ze mną, zaprzecza i denerwuje mnie, ukaraj go.

Król wtedy oświadczył:

- Tygrys zostanie ukarany 5 latami milczenia.

Osioł skoczył z radości i poszedł swoją drogą, zadowolony i powtarzając:

- Trawa jest niebieska, trawa jest niebieska...

Tygrys przyjął jego karę, ale zapytał lwa:

– Wasza Wysokość, dlaczego mnie ukarałeś, przecież trawa jest zielona?

Lew odpowiedział:

- W rzeczywistości trawa jest zielona.

Tygrys zapytał:

– Więc dlaczego mnie karzesz?

Lew odpowiedział:

- To nie ma nic wspólnego z pytaniem, czy trawa jest niebieska czy zielona. Kara jest taka dlatego, że tak odważna, inteligentna istota jak ty nie może tracić czasu na kłótnie z osłem, a na dodatek przyjść i zawracać mi głowę tym pytaniem.

Morał - Najgorszą stratą czasu jest kłotnia z głupcem i fanatykiem, któremu nie zależy na prawdzie ani rzeczywistości, a jedynie na zwycięstwie swoich przekonań i złudzeń. 

Nigdy nie marnuj czasu na dyskusje, które nie mają sensu… 

Są ludzie, którzy mimo przedstawionych im dowodów nie mają zdolności zrozumienia. I inni, którzy są zaślepieni przez ego, nienawiść i urazę, a jedyną rzeczą, której chcą, to mieć rację, nawet jeśli jej nie mają. 

Kiedy ignorancja krzyczy, inteligencja milczy. 

Twój spokój i cisza są bezcenne…

Rocznica

15 lat

5479 dni

131496 godzin

7889760 minut

473385600 sekund

niepoliczalna i nieskończona ilość szczęścia